Vaivén de ollos que se perden nunha mirada latente,
presos da liberdade de saber cara onde mirar.
Liberdade de simultánea serenidade e apoxeo,
de rumores encontrados nunha soa voz,
de sístoles e díastoles embravecidas,
de contradicións aparentes e certezas difusas
rexurdindo sen fin.
Iránse e volverán,
trazando a intermitente liña
que une mente e alma
nas encrucilladas da vida
Volverán e iranse,
para permanecer finalmente
na eterna dúbida do existir
Vaivén de ollos que se perden nunha mirada latente
presos da liberdade de saber cara onde mirar.
Iris Carro 