Abrazaríate en cada utopía,

das coordenadas non escritas,

ti es o meu enigma

Desentrañar no teu interior

as voces dos nenos que foches,

as inquedanzas que os teus alter egos

me narran

Ti e eu inmortais,

No limbo da suxerente lírica

que claman  as tuas pupilas

ó pousarse no meu iris

Vertería tódolos medos

por un instante contigo,

amaríate nun cosmos inventado

no que voaríamos errantes

nós, inmortais